Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

,

5 μικρές χαρές ενός χειμωνιάτικου απογεύματος στο χωριό

Πέντε λόγοι που κάνουν τα χειμωνιάτικα απογεύματα στο χωριό μοναδικά

Υπάρχει κάτι μαγικό στο χωριό τον χειμώνα. Όχι το τουριστικό, το “instagramικό” μαγικό – το άλλο, το αυθεντικό μαγικό, που φωλιάζει σε μικρές στιγμές της καθημερινότητας: σε μια φέτα ζεστό ψωμί, στον καφέ στο μπρίκι που μοσχοβολά το πρωί, σε μια κουβέρτα βαριά αλλά γνώριμη.

Κι αν ακόμα δεν σου έρχονται στο μυαλό δεκάδες άλλα πράγματα που κάνουν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα στο χωριό ξεχωριστό, ακολουθούν πέντε μικρές χαρές που θα σου θυμίσουν γιατί αυτά τα απογεύματα δεν θα τα αλλάζαμε με καμιά πολυτέλεια στον κόσμο!

  1. H βόλτα με τους φίλους

Ο χειμωνιάτικος αέρας τσιμπά απαλά τα μάγουλα, και η συζήτηση σας έχει απορροφήσει τόσο πολύ, που καταλήγετε στην άλλη άκρη του χωριού χωρίς να το καταλάβετε. Αποφασίζετε να καθίσετε για λίγο – είτε στο ξέμπαρκο παγκάκι, είτε στο τραπεζάκι της αυλής από το εκκλησάκι (όπου χτυπάει ο ήλιος, γιατί είναι χειμώνας, μη ξεχνιόμαστε), για ένα μισαωράκι, που τελικά γίνεται ένα δίωρο γεμάτο από τα νέα σας, γέλια και εκμυστηρεύσεις.

2. Το απογευματινό φαγητό (φυσικά)

” Να φάω ένα κομμάτι πίτα από αυτή που έφερε η θεία το πρωί; Η λίγο από το κέικ της μαμάς; Αα, κάτσε, έχουμε και τον σιμιγδαλένιο χαλβά από τη κυρά-Ευθαλία*! ”.

*η γειτόνισσα.

3. Χουχούλιασμα με τη κουβέρτα

‘Εξω βρέχει και δε μπορείς να βγεις, αλλά δε σκας γιατί έχεις το καλύτερο soundtrack (τον δυνατό ήχο της βροχής που χτυπάει στις κεραμοσκεπές) και τη σωστή κουβερτούλα δίπλα στον καναπέ: Προσοχή: ‘Οχι κανένα απλό, τυποποιημένο φλισάκι, έχεις τη χοντρή εκείνη κουβέρτα της γιαγιάς, με τον λύκο ή τις αρκούδες πάνω, που πιο ζεστή και άνετη δεν έχει! Τυλιγμένος μέσα της, νιώθεις ότι ο χειμώνας είναι όσο γλυκός όσο ο σιμιγδαλένιος χαλβάς που έφαγες πριν από λίγο.

4. Το καφεδάκι

Οι φίλοι σου δε μπορούν να βγουν, αλλά μέσα δε θέλεις να μείνεις (έκατσες χθες που έβρεχε), οπότε αποφασίζεις να κάνεις μια βόλτα μέχρι την καφετέρια ή το καφενείο για έναν καφέ. Να, όμως, που εκεί είναι ήδη ο παλιός συμμαθητής σου – ή ο παλιός συμμαθητής του αδερφού σου, με τον οποίο παίζατε όλοι μαζί όταν ήσασταν μικροί – που σου λέει ” κάτσε λιγάκι να τα πούμε! ”. Ε, πώς να του χαλάσεις τη καρδιά; Τελικά γυρνάς στο σπίτι μετά από κανένα πενηντάλεπτο, όταν τα φώτα αρχίζουν να ανάβουν στους δρόμους και στα σπίτια, βουτηγμένος στη νοσταλγία.

5. Διαβάζοντας ”τα χωριάτικα”

Αυθεντική εμπειρία απογευματινού χωριάτικου απογεύματος χωρίς το νέο τεύχος της εφημερίδας των χωριών μας γίνεται; Παίρνεις ένα ζεστό ρόφημα στα χέρια κι ενημερώνεσαι, σκέφτεσαι, εμπνέεσαι, συγκινείσαι. Και τα νιώθεις όλα αυτά ακόμα και αν δεν είσαι στο χωριό, σαν να ταξιδεύεις πίσω σε γνώριμα σοκάκια και αυλές ή να σκεπάζεσαι με τη κουβέρτα της γιαγιάς.

Και ίσως, τελικά, αυτό να εννοούμε όταν λέμε “αυθεντικά μαγικό”: μια αίσθηση γαλήνης τόσο ήσυχη και διακριτική, μια αίσθηση που δεν τη φωνάζεις – τη βρίσκεις. Ή καλύτερα, σε βρίσκει εκείνη, γιατί στην ουσία είναι πάντα μέσα σου, έτοιμη να κάνει το χειμωνιάτικο σου απόγευμα ξεχωριστό.

  • Τεύχος 34 – Οκτώβριος 2025

    Τεύχος 34 – Οκτώβριος 2025

Τελευταία άρθρα