Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Αγριανή: το χωριό των ένδοξων μαχητών του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Γνωρίστε την ιστορία της «Κλεπούσνας»

Η Αγριανή είναι το ορεινότερο χωριό του Δήμου Νέας Ζίχνης με υψόμετρο 650μ. και βρίσκεται σε απόσταση 9 χλμ. βόρεια της Νέας Ζίχνης. Οι λιγοστοί του κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Μέχρι το 1923 το χωριό ήταν γνωστό με το όνομα «Κλεπούσνα», που σήμαινε κλειστό μέρος. Με το όνομα αυτό προσαρτάται το 1920 στην τότε κοινότητα «Ζηλιαχώβης» (το παλιό όνομα της Νέας Ζίχνης).

Το 1923 λαμβάνει τη σημερινή ονομασία Αγριανή από την αρχαία Θρακική φυλή των Αγριάνων που κατοικούσε στο Μενοίκιο όρος και ήταν γνωστή για την πολεμική τεχνική και τη γενναιότητα των ανδρών της. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Αγριανής που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Νέας Ζίχνης του Δήμου Νέας Ζίχνης. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 32,612 χμ2 (2011). Οι κάτοικοι είναι γηγενείς, παλαιότερα το 1923 υπήρχαν λίγοι Μικρασιάτες και Θρακιώτες, το 1925 όμως έφυγαν. Η ζωή των κατοίκων περιστρεφόταν κυρίως γύρω από την καλλιέργεια καπνού, που διατίθενταν στο εμπόριο και σιτηρών, που χρησιμοποιούνταν για αυτοκατανάλωση.

Η μείωση του πληθυσμού και στην Αγριανή είναι μεγάλη καθώς από 841 κατοίκους που αριθμούσε το 1961, έφτασε στους 453 το 1991 και στους 295 το 2011. Σήμερα, σύμφωνα με την απογραφή τησ ΕΛ.ΣΤΑΤ. του 2021 κατοικούν 251 κάτοικοι. Στο χωριό υπήρχε παλιά εκκλησία, η οποία υπολογίζεται ότι αναγέρθηκε περίπου στο 1840 μΧ., η οποία δυχτυχώς καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά το 2002. Όλες οι παλιές αγιογραφίες, εικόνες και γενικά όλος ο εξοπλισμός του Ναού καταστράφηκαν.

Στην Αγριανή, παραδοσιακό έδεσμα που συνηθιζόταν ήταν τα αυγά της Αγριανής, ενώ τα τελευταία 16 χρόνια ένα καινούργιο έθιμο έχει κάνει την εμφάνισή του. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Σιμιγδάλεια» διοργανώνει κάθε χρόνο το καλοκαίρι με μεγάλη επιτυχία την Γιορτή Σιμιγδαλένιου Χαλβά στην Αγριανή Σερρών. Η γιορτή του 2023 πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Δημοτικού σχολείου, όπου μοιράστηκαν 1.200 μερίδες χειροποίητου σιμιγδαλένιου χαλβά.

Οι Αγριάνες Πολεμιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Οι Αγριάνες ήταν αρχαίο φύλο που κατοικούσε γύρω από την κοιλάδα του άνω Στρυμόνα, μεταξύ των οροσειρών Αίμου και Ροδόπης. Ο Ηρόδοτος τους αναφέρει ως παιονικό φύλο στην
περιοχή του Παγγαίου, ενώ ο Θουκυδίδης ως θρακικό φύλο. Κατατάσσονταν συχνά ως μισθοφόροι για λογαριασμό των Αθηναίων, των Μακεδόνων και των Ρωμαίων.

Οι Αγριάνες ήταν εξαιρετικοί ακοντιστές και αποτέλεσαν την επίλεκτη μονάδα ελαφρού πεζικού του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου με 700 άτομα. Ήταν πελταστές οπλισμένοι με ακόντια, ξίφος, ελαφριά ασπίδα και περικεφαλαία. Συνήθως υιοθετούσαν τακτική αψιμάχων, καλύπτοντας τα πλευρά βαρύτερων τύπων πεζικού. Εξακόντιζαν βέλη εναντίων των εχθρών τους αποφεύγοντας την κοντινή επαφή με βαρύτερου τύπου πεζικό. Ήταν ευάλωτοι σε επιθέσεις ιππικού αλλά είχαν πλεονέκτημα σε ανώμαλο έδαφος. Τουλάχιστον στη μάχη
του Γρανικού, χρησιμοποιήθηκαν και σε ρόλο αμίππων, δηλαδή ως πεζικό που πολέμησε ανάμεσα στους ιππείς, έχοντας ως κάλυψη τους ίππους τους. Τοποθετούνταν ενίοτε ακόμη και στα δεξιά του ιππικού των Εταίρων, μια αξιοσημείωτα τιμητική θέση, για παράδειγμα στη μάχη της Ισσού. Αποτελούσαν, ακόμη, μέρος σχεδόν κάθε αποσπάσματος που διαχωρίζονταν για διάφορες αποστολές, ιδιαίτερα όταν οι αποστολές αυτές απαιτούσαν ταχύτητα κίνησης.

*Με πληροφορίες από το διαδίκτυο