Το καλάθι αυτή τη στιγμή είναι άδειο!

horiatika.press@gmail.com




horiatika.press@gmail.com



Μια αγροτική κατοικία του 2ου αι. μ.Χ. με ψηφιδωτά δάπεδα αποκαλύπτεται στο “Αμπέλι του Κιοσσέ”.

Το “αμπέλι του Κιοσσέ” στην Αγγίστα ήταν ένα μέρος από όπου, όπως θυμούνται οι ηλικιωμένοι, έφευγαν τα χώματα όταν έβρεχε πολύ και τα παιδιά μάζευαν νομίσματα που έβγαιναν στην επιφάνεια του εδάφους. Αυτό που δε γνώριζαν ήταν ότι αυτό το μέρος, πριν από πολλούς αιώνες, φιλοξενούσε μια ρωμαϊκή αγροτική έπαυλη. Η έπαυλη ήταν μια πλούσια αγροτική κατοικία που ανήκε σε Ρωμαίο κτηματία. Είναι γνωστό ότι οι Ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν ως αγρότες στη γύρω πεδιάδα και στα πρώτα υψώματα ιδρύοντας κώμες και χωριά.
Η έπαυλη περιλάμβανε πολυτελείς εγκαταστάσεις Ρωμαίων αποίκων που εκμεταλλευόταν τη γη μιας μεγάλης ιδιοκτησίας και διέθεταν ανέσεις αστικής οικίας για τον ιδιοκτήτη, καταλύματα για το προσωπικό και εγκαταστάσεις για τις αγροτικές εργασίες.
Η έπαυλη της Αγγίστας, έκτασης 1.100 τ.μ., αποτελείται από τους επίσημους χώρους (τρικλίνιον, αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα και πλαισιώνεται από πέντε δωμάτια), το αίθριο (στο οποίο ανοίγεται η κεντρική είσοδος, αποτελείται από τρεις στοές), ένα συγκρότημα μικρών δωματίων και έναν πύργο.
Το συγκρότημα των βοηθητικών χώρων αποτελείται από έξι ανισομεγέθεις χώρους με ξεχωριστή είσοδο.
H Αγγίστα είναι ένα μικρό χωριό ίσως για κάποιους για κάποιους όμως είναι το σπίτι μας με αγάπη και ουσία. Εκεί που μεγαλώσαμε εκεί που μάθαμε να τρέχουμε να γελάμε ν παίζουμε με φίλους και να είμαστε ουσαστικά ευτυχισμένοι. Κι αν νομίζετε ότι για μας είναι πάντα εύκολο, δεν είναι. οι δυσκολίες πολλές και συχνά μη διαχειρήσηεμες
Οι περισσότεροι χώροι έφεραν ψηφιδωτά δάπεδα τα οποία σώζονται σε σχετικά καλή κατάσταση. Στα σωζόμενα τμήματα επικρατούν τα γεωμετρικά μοτίβα και τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το μπλέ, το άσπρο, το κόκκινο και το κίτρινο.
Το κτιριακό συγκρότημα παρουσιάζει τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση χρονολογείται στα χρόνια του Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Για τη δεύτερη φάση, που είναι και η κύρια φάση του κτιρίου, δεν υπάρχουν ασφαλή τεκμήρια για την ακριβή χρονολόγησή της. Με βάση τα νομίσματα, πιστοποιείται η χρήση του έως τον 4ο μ.Χ. αι. Στην υστεροβυζαντινή εποχή κάποιοι από τους χώρους της έπαυλης χρησιμοποιήθηκαν ως πρόχειρα καταλύματα.
Φωτογραφία από Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Δημοσιεύθηκε στο Τεύχος 04


Πώς θα ήταν το χωριό του ‘Αγιου Βασίλη αν ήταν ελληνικό;

Με πλούσια ύλη, αποκλειστικές συνεντεύξεις και ρεπορτάζ από την τοπική κοινωνία

Είναι για όποιον ακόμα νιώθει, θυμάται και έχει ανάγκη το “μαζί”


Το παλιό οθωμανικό λουτρό στα Ζαβαρνίκια

Μια σύντομη απόδραση στα όμορφα ναύδρια του λόφου

Το αίνιγμα του σιωπηλού φύλακα του χρόνου

Ο Κατάλογος των Μαρτυρικών Οικισμών της Ελλάδας

Ενιαίo μέτωπο από τους αγρότες της Αμφίπολης ενόψει της μεγάλης κινητοποίησης της…
Μετά τα αποτελέσματα της 4ης Αγωνιστικής του 3ου Ομίλου Β’ Κατηγορίας ΕΠΣ…
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού, μαθαίνουμε όσα δε ξέρουμε για το…
Πρωτοβουλία του Δημάρχου Νέας Ζίχνης για να παραμείνει ανοιχτό το υποκατάστημα των…
Μια αποκλειστική συνέντευξη με τον αγαπημένο ηθοποιό για τη ζωή στην επαρχία,…
Πώς θα ήταν το χωριό του ‘Αγιου Βασίλη αν ήταν ελληνικό;
Το παλιό οθωμανικό λουτρό στα Ζαβαρνίκια
Ανακαλύψτε το χωριό που έγινε υπαίθριο μουσείο γλυπτικής