Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

, , ,

Αγροτική έπαυλη Αγγίστας: Μια μαρτυρία αγροτικής ζωής στον 2ο αι. μ.Χ.

Μια αγροτική κατοικία του 2ου αι. μ.Χ. με ψηφιδωτά δάπεδα αποκαλύπτεται στο “Αμπέλι του Κιοσσέ”.

   Το “αμπέλι του Κιοσσέ” στην Αγγίστα ήταν ένα μέρος από όπου, όπως θυμούνται οι ηλικιωμένοι, έφευγαν τα χώματα όταν έβρεχε πολύ και τα παιδιά μάζευαν νομίσματα που έβγαιναν στην επιφάνεια του εδάφους. Αυτό που δε γνώριζαν ήταν ότι αυτό το μέρος, πριν από πολλούς αιώνες, φιλοξενούσε μια ρωμαϊκή αγροτική έπαυλη. Η έπαυλη ήταν μια πλούσια αγροτική κατοικία που ανήκε σε Ρωμαίο κτηματία. Είναι γνωστό ότι οι Ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν ως αγρότες στη γύρω πεδιάδα και στα πρώτα υψώματα ιδρύοντας κώμες και χωριά.

   Η έπαυλη περιλάμβανε πολυτελείς εγκαταστάσεις Ρωμαίων αποίκων που εκμεταλλευόταν τη γη μιας μεγάλης ιδιοκτησίας και διέθεταν ανέσεις αστικής οικίας για τον ιδιοκτήτη, καταλύματα για το προσωπικό και εγκαταστάσεις για τις αγροτικές εργασίες.

   Η έπαυλη της Αγγίστας, έκτασης 1.100 τ.μ., αποτελείται από τους επίσημους χώρους (τρικλίνιον, αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα και πλαισιώνεται από πέντε δωμάτια), το αίθριο (στο οποίο ανοίγεται η κεντρική είσοδος, αποτελείται από τρεις στοές), ένα συγκρότημα μικρών δωματίων και έναν πύργο.

Το συγκρότημα των βοηθητικών χώρων αποτελείται από έξι ανισομεγέθεις χώρους με ξεχωριστή είσοδο.

H Αγγίστα είναι ένα μικρό χωριό ίσως για κάποιους για κάποιους όμως είναι το σπίτι μας με αγάπη και ουσία. Εκεί που μεγαλώσαμε εκεί που μάθαμε να τρέχουμε να γελάμε ν παίζουμε με φίλους και να είμαστε ουσαστικά ευτυχισμένοι. Κι αν νομίζετε ότι για μας είναι πάντα εύκολο, δεν είναι. οι δυσκολίες πολλές και συχνά μη διαχειρήσηεμες

   Οι περισσότεροι χώροι έφεραν ψηφιδωτά δάπεδα τα οποία σώζονται σε σχετικά καλή κατάσταση. Στα σωζόμενα τμήματα επικρατούν τα γεωμετρικά μοτίβα και τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το μπλέ, το άσπρο, το κόκκινο και το κίτρινο.

   Το κτιριακό συγκρότημα παρουσιάζει τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση χρονολογείται στα χρόνια του Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Για τη δεύτερη φάση, που είναι και η κύρια φάση του κτιρίου, δεν υπάρχουν ασφαλή τεκμήρια για την ακριβή χρονολόγησή της. Με βάση τα νομίσματα, πιστοποιείται η χρήση του έως τον 4ο μ.Χ. αι. Στην υστεροβυζαντινή εποχή κάποιοι από τους χώρους της έπαυλης χρησιμοποιήθηκαν ως πρόχειρα καταλύματα.

Φωτογραφία από Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Δημοσιεύθηκε στο Τεύχος 04

  • Τεύχος 33 – Σεπτέμβριος 2025

    Τεύχος 33 – Σεπτέμβριος 2025

Τελευταία άρθρα