Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Φωτεινή Γ.

Να μην ξεχάσουμε

Ο Οκτώβρης οφείλει να είναι μήνας μνήμης για τα χωριά μας και η αφορμή για μια μεγάλη συζήτηση. Τα γεγονότα των Κερδυλλίων και της Κορμίστας είναι μακριά μας μόλις λίγες δεκαετίες και η ιστορία τους αποτελεί ορόσημο για τον τόπο μας.
Ένα χωριό αναγεννήθηκε από τις στάχτες των ανθρώπων του και ένα άλλο ξέρει πως σ’εκείνο το υπόγειο στην πλατεία υπάρχουν τρύπες από σφαίρες. Γράφοντας τα ονόματα των πεσόντων της Κορμίστας (σελ. 12) και, κυρίως, βλέποντας τις ηλικίες τους, μπήκα συνειρμικά σε σκέψεις. Τι άραγε άφησαν στη μέση; Ποια ζωή δεν έζησαν; Κάποιοι ήταν μαθητές σαν κι αυτούς που σήμερα παραβρίσκονται στις επετείους για να τους τιμήσουν.
Αντιλαμβανόμαστε την τιμή και το δώρο που έχουμε να είμαστε αυτοί που καταθέτουν στεφάνια και όχι αυτοί για τους οποίους κατατίθενται; Μεγάλη η ευθύνη και το βάρος, αλλά δύσκολα να γίνουν κατανοητά, ιδιαίτερα μέσα στους ρυθμούς της καθημερινότητας. Το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία ήταν αυτονόητο μέχρι κάποιοι να αποφασίσουν πως δεν είναι. Φυσικά δεν είναι ο φόβος που πρέπει να ορίζει τη ζωή μας αλλά η ελπίδα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο «μάθημα», πως, ό,τι κι αν συμβεί, υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι το φως θα επικρατήσει. Πως, όπως μας θυμίζει ο Γ. Ρίτσος, «μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος».
Θα έπρεπε να μιλάμε πιο πολύ για την Ιστορία του τόπου μας. Να ξέρουμε λεπτομέρειες και ιστορίες. Το οφείλουμε σε όσους χάθηκαν να έρθουμε πιο κοντά, όχι μόνο στο παρελθόν μας, αλλά κυρίως μεταξύ μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *