Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Φωτεινή Γ.

Πασχαλινές προσδοκίες

Καθώς οι μέρες του Πάσχα πλησιάζουν, νιώθω πως μας λείπει πιο πολύ το χωριό. Και αυτό είναι που κινεί την περιέργεια για το τι είναι αυτό που κάνει το Πάσχα στο χωριό τόσο ιδιαίτερο και ξεχωριστό.
Ναι, περνάμε πάντα όλοι τέλεια με πολύ φαγητό, γέλια και αγαπημένο κόσμο να πηγαινοέρχεται- είναι το πρώτο που έρχεται στο μυαλό. Αυτή η πρώτη σκέψη κρύβει μέσα της μια βεβαιότητα που δημιουργεί προσδοκίες που θεωρούμε πως θα επιβεβαιώνονται πάντα αυτεπάγγελτα.
Η προσδοκία να είναι κάθε Πάσχα όπως το άφησες ή όπως ονειρεύτηκες ότι το έζησες. Και έχει χρώματα, μυρωδιές και χώματα αυτή η ελπίδα. Το χωριό μας.
Εκεί βρίσκουμε το αποκούμπι για την ανάγκη για οικειότητα, ξενοιασιά και ασφάλεια, όπως όταν ήμασταν παιδιά, σαν να είμαστε παιδιά.
Μπορεί την Κυριακή το απόγευμα να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε καλά – καλά από το πολύ φαγητό, στην πραγματικότητα, όμως, νομίζω ότι παίρνουμε τις πιο βαθιές ανάσες. Άλλωστε, μάλλον πιο πολύ χορταίνουμε να ακούμε τις γιαγιάδες μας να επιμένουν να φάμε λίγο ακόμα. Μια υπενθύμιση πως είναι όλα καλά, αυτό είναι το Πάσχα.
Κι αν δεν είναι, κι αν η Ιθάκη δεν είναι πια εκεί, δεν αλλάζει το γεγονός ότι κάποτε ήταν. Κάπου μέσα μας ακόμα είναι και αυτό θα μας δένει πάντα με τον τόπο μας.
Και αν είχαμε μια μέρα πραγματικής Ανάστασης, θα έμοιαζε με το Πάσχα στο χωριό: με τους αγαπημένους μας κοντά και με την καρδιά γεμάτη αγάπη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *