Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Φωτεινή Γ.

Ο Αύγουστος που μας χρωστάμε

Γράφω αυτό το κείμενο από τα γραφεία μας στην Πρώτη και αυτή τη στιγμή έξω έχει… κίνηση. Αμάξια που κολλάνε στα στενά, γιατί οι δρόμοι μας δεν είναι φτιαγμένοι για «μποτιλιάρισμα», κόσμος που μας προκαλεί να τον ρωτήσουμε «τίνος είσαι εσύ» και κλειστά σπίτια που απέκτησαν ξαφνικά φώτα και ζωντάνια. Κάθε Αύγουστος μια νέα ιστορία, μια μικρή μεταμόρφωση. Χοροί, γέλια, χαλαροί ρυθμοί, φίλοι και οικογένεια. Ένα σκηνικό που μοιάζει σα να βγήκε από ταινία. Για κάποιους αυτό το σκηνικό δεν αλλάζει ποτέ, είναι όλα όσα ξέρουν για το χωριό. Για κάποιους ακόμα και όλα όσα ξέρουν για την Ελλάδα. Η Λυδία, τριών χρονών, λέει πως “χωριό είναι το σπίτι του παππού και της γιαγιάς, όλο το υπόλοιπο είναι πλατεία”.
Δεν είναι παράξενο πως ενώ χρησιμοποιούμε τις ίδιες λέξεις στην πραγματικότητα δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα; Αν είστε μόνιμος κάτοικος, ξέρετε ότι ο Αύγουστος κάποτε τελειώνει, αν πάλι είστε επισκέπτης, ξέρετε πως η ώρα της αναχώρησης είναι προκαθορισμένη.
Μακριά ή όχι από το χωριό, αυτό που μας χαρίζουν αυτές οι μέρες είναι η δύναμη για όλες τις υπόλοιπες. Το χωριό, όπως και να το έχει κανείς στο μυαλό του, είναι εδώ για όλους μας. Πάντα θα έχουμε τον Αύγουστο να μας προσμένει, να μας δίνει ελπίδα και να μας θυμίζει ότι η ζωή είναι τόσο όμορφη όσο ένα μεγάλο γλέντι κάτω από τον Πλάτανο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *