Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Όταν ο Πασχάλης τραγούδησε στην Πρώτη

Μία μοναδική Eurovision βραδιά με πρωταγωνιστή τον Πασχάλη

Ήταν μια βραδιά που τα είχε όλα: κέφι, χορό, όμορφες μελωδίες, αγαπημένα χιλιοτραγουδισμένα τραγούδια κι έναν ζωντανό θρύλο της ποπ μουσικής και της διασκέδασης στην Ελλάδα, τον Πασχάλη! Τον καλλιτέχνη που δε χρειάζεται να συστηθεί με το επίθετό του, καθώς εδώ και δεκαετίες είναι μοναδικός και γνωστός σε όλους για τα ρυθμικά, χορευτικά
τραγούδια και τις όμορφες νοσταλγικές μπαλάντες του.

Τον Μάιο του 2024, ο Πασχάλης βρέθηκε στην Πρώτη για μια μοναδική συναυλία στους «Ήδωνες» της Μάγδας και του Πέτρου Δίγκα. Η εφημερίδα “τα χωριάτικα” συναντήθηκε και συνομίλησε με τον Πασχάλη την επομένη, την ώρα που φρέσκος και ξεκούραστος (!) έπαιρνε το πρωινό που του ετοίμασε η Μάγδα. Ευδιάθετος, πολύ πρόθυμος, και αφού προηγουμένως είχε βγει ζωντανά σε ένα μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι, παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη αποκλειστικά για τους αναγνώστες της εφημερίδας “τα χωριάτικα”.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως αποτελείτε το “φαινόμενο Πασχάλης”. Τι
νομίζετε είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να αγαπά εσάς και τα τραγούδια
σας όλα αυτά τα χρόνια;

Είναι πολύ κολακευτικό αυτό για μένα. Νομίζω ότι ο σεβασμός και η αγάπη που
έχω στο τραγούδι αγγίζουν τον κόσμο, Το τραγούδι λειτουργεί έτσι στον
άνθρωπο, σημαδεύει τη ζωή μας και όλες τις στιγμές της. Εγώ καταφέρνω να
συντροφεύω στιγμές της ζωής του κόσμου και το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό
αυτό. Με κάνει να είμαι συνεπής και να στοχεύω εκεί ακριβώς, στην ψυχή του
κόσμου κι αυτό με κάνει αγαπητό και επιτυχημένο, θα έλεγα.

Η Eurovision είναι κάτι που έχει σημαδέψει την πορεία σας. Ποια η αποψή σας για την διοργάνωση σήμερα;

Η Eurovision σήμερα, δυστυχώς, έχει γίνει εικόνα και όχι ήχος. Αυτό είναι λυπηρό γιατί όταν εστιάζεις στην εικόνα, τα μάτια μπορούν να ξεχάσουν εύκολα, ενώ το αυτί, ο ήχος δηλαδή, συνοδεύει την ψυχή σου, μπαίνει μέσα σου. Άλλες εποχές, άλλες εξελίξεις. Προσωπικά αν πρέπει να κάνω μια πρόβλεψη, προβλέπω ότι η εικόνα θα υποχωρήσει πολύ σύντομα και θα παραμείνει ο ήχος. Γιατί αυτός είναι που συνδέει τον άνθρωπο με το τραγούδι, με τη μουσική.

«Η Eurovision σήμερα, δυστυχώς, έχει γίνει εικόνα και όχι ήχος»

Η φετινή Eurovision θα έλεγα ότι με απογοήτευσε, όπως και γενικότερα ο τρόπος που διοργανώνεται, που εκτελείται αυτό το φεστιβάλ. Το θεωρώ το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικής του κόσμου, με πολύ μεγάλη ανταπόκριση και πολλή προβολή. Κανένα φεστιβάλ δεν έχει ανάλογη προβολή. Φέτος τολμήθηκε, λόγω των κοινωνικών καταστάσεων πιστεύω, πολιτική. Αυτό με δυσαρέστησε γιατί η Eurovision είναι η γιορτή της χαράς, του τραγουδιού και
όχι του πολέμου και των αντιπαραθέσεων. Της δίνουνε μία ταυτότητα, προσωπικά δεν συμφωνώ καθόλου μ’ αυτό. Άσε τη μουσική να μιλήσει, μην κάνεις πολιτική και σκοπιμότητες. Αυτό δεν είναι θέμα της Ελλάδας είναι της EBU και παγκόσμιο. Η Eurovision φιλοξενεί χώρες, απόψεις και προτάσεις. Η δική μου τοποθέτηση για την Ελλάδα, και το λέω πολλές φορές, είναι να υπάρχει πολύ πιο σοβαρή αντιμετώπιση για το ποιον θα στείλουμε στη Eurovision. Να στείλουμε ένα τραγούδι που να αρέσει πρώτα στους Έλληνες και μετά στους ξένους. Το φετινό
δεν άρεσε τόσο στους Έλληνες.

Ποιο είναι το δικό σας χωριό και ποια η σχέση σας μ’ αυτό;

Έχω γεννηθεί στο Δοξάτο Δράμας. Ο πατέρας μου, με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη, εκδιωχθέντες τότε με την ανταλλαγή πληθυσμών και η μητέρα μου από τον Άη Γιώργη Κοζάνης. Συναντηθήκαν στο Δοξάτο και με προξενιό παντρευτήκανε και κάνανε μια πολυμελή οικογένεια. Πέντε αδέρφια είμαστε. Φτωχοί, ο πατέρας μου χτίστης και όλα τα παιδιά ήμασταν στη δουλειά. Εγώ ήμουν ο μικρότερος. Κάναμε κάποια καπνά, μέχρι περίπου τα τέλη της δεκαετίας του 50′ που μετακομίσαμε στη Θεσσαλονίκη, όπου ήταν και οι περισσότερες δουλειές του πατέρα μου. Η εφηβεία μου ήταν στη Θεσσαλονίκη, εκεί που γεννήθηκαν και οι Ολύμπιανς. Το Δοξάτο παρέμεινε το χωριό των παιδικών μου χρόνων, των ωραίων αναμνήσεων, της αγάπης. Εκεί βρίσκεται το πατρικό μου σπίτι, έρημο πια, εκεί και οι τάφοι των γονιών μου. Αυτό με συνδέει με το Δοξάτο.

Έχετε επισκεφθεί την Πρώτη άλλη φορά;

Είναι η πρώτη φορά στην Πρώτη! Ελπίζω να γίνει και δεύτερη φορά μου, με χαρά! Η
ανταπόκριση όλου του κοινού ήταν μεγάλη και υπήρχε συμμετοχή που είναι το
βασικό! Έδωσα ενέργεια αλλά και έλαβα από τον κόσμο.

Ποιο τραγούδι θα αφιερώνατε στο χωριό μας;

«Παραδώσου λοιπόν!»

Δημοσιεύθηκε στο Τεύχος 17.

  • Τεύχος 32 – Αύγουστος 2025

    Τεύχος 32 – Αύγουστος 2025

Τελευταία άρθρα