Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Φωτεινή Γ.

Επιτάφιος

Το Πάσχα είναι συνδεδεμένο με την επιστροφή στο χωριό και η εικόνα που κυριαρχεί είναι αυτή του πασχαλινού τραπεζιού στην αυλή, την Κυριακή της Ανάστασης — με γλέντι, σούβλες, οικογένειες και ήλιο.
Αν όμως ψάχνεις να βρεις τι πραγματικά σημαίνει Πάσχα στο χωριό, η Μεγάλη Παρασκευή θα σου δώσει την πιο αυθεντική απάντηση. Το ραντεβού του Επιταφίου, η διαδρομή μέχρι την εκκλησία, χωράει όλες εκείνες τις σιωπηλές στιγμές που μας ενώνουν. Πάντα θυμάμαι να περιμένω τον Επιτάφιο για να μετρήσω ποιοι είμαστε και φέτος. Αν είναι όλοι εδώ, τρέμοντας τις απουσίες.
Κάθε βήμα είναι γνώριμο.Ξέρεις πού θα στρίψετε, ποια σπίτια θα περάσετε, πού η μπάντα θα χαμηλώσει — πόσο πολύτιμες είναι οι μπάντες μας! Ξέρεις ποια καντηλάκια θα περιμένουν στο περβάζι.Και κάθε χρόνο εύχεσαι να είναι όλα εκεί.
Δεν είναι τυχαίο που όλοι δίνουμε το “παρών” εκείνο το βράδυ.Ίσως γιατί, όσο περνούν τα χρόνια, καταλαβαίνουμε ότι ο Επιτάφιος δεν είναι μόνο πένθος. Είναι ενθύμηση. Είναι παρουσία. Είναι ένας τρόπος να ξαναπερπατήσουμε το χωριό μας όλοι μαζί. Να το δούμε αλλιώτικο — ήσυχο, βυθισμένο στο σκοτάδι, γεμάτο φλόγες, ανθρώπους, πρόσωπα.
Πέρυσι, θυμάμαι, κάποιος βάδιζε δίπλα μας κρατώντας το κινητό ψηλά. Στην οθόνη, το παιδί του, που ζει στο εξωτερικό. Βάδιζε κι αυτός, από μακριά, με τον δικό του τρόπο.
Η πορεία δεν αλλάζει. Και κάθε χρόνο είναι σαν να επιδιώκουμε όλοι την ίδια επιβεβαίωση: Είμαστε ακόμα μαζί; Ως άνθρωποι. Ως χωριό. Ως κοινωνία.
Είναι κι εκείνοι που δεν είναι πια εδώ. Αλλά υπάρχουν στις γωνιές του χωριού, στα παραθύρια, στα ονόματα που ψιθυρίζονται. Και μέσα μας.
Ο Επιτάφιος είναι η πορεία της σιωπής, της συνύπαρξης και της προσμονής.
Γιατί, μέσα στο σκοτάδι, με αναμμένα κεριά και χαμηλωμένα μάτια, δεν θρηνούμε μόνο. Προσδοκούμε. Ανάσταση και ζωή.Για εμάς, για όσους χάθηκαν, και για το ίδιο το χωριό.
Γιατί αν κάτι κρατά τα χωριά ζωντανά, δεν είναι τα σπίτια ούτε οι γιορτές. Είναι αυτές οι στιγμές που όλοι κάνουμε το ίδιο βήμα. Όλοι — προς την ίδια κατεύθυνση.
Και αν η Μεγάλη Παρασκευή μας βρίσκει να πορευόμαστε βουβοί, η Ανάσταση μας θέλει να συνεχίσουμε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *