Συνδρομή

horiatika.press@gmail.com

Φωτεινή Γ.

Πάμε πλατεία;

Συνήθως όταν μεγάλες διαδηλώσεις συμβαίνουν στα αστικά κέντρα, τα χωριά παρακαλοθούν από την τηλεόραση. Οι μαθητές του Λυκείου Ροδολίβους όμως αυτή τη φορά, στις 28 Φλεβάρη, σπάσαν την αδράνεια. Διοργάνωσαν μόνοι τους μια αξιοπρεπέστατη τελετή με ουσία ζητώντας δικαιοσύνη για τα Τέμπη.
Τα «παιδιά με τις κουκούλες» και τα κινητά στο χέρι, όπως περιγράφουν πολλοί τη γενιά τους, κρατούσαν κεράκια στα χέρια, βούρκωναν στα κλεφτά και σιγοτραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο.
Θέλει πολύ μεγαλύτερο θάρρος να σταθείς απένταντι στο χωριό σου, σε ανθρώπους που ξέρεις με το μικρό τους και να μιλήσεις για δικαιοσύνη, απ’ότι να γίνεις ένα με το ανώνυμο πλήθος. Τα παιδιά τόλμησαν και κάναν το βήμα να σταθούν απέναντι. Δήλωσαν με τη στάση τους πως, όπου κι αν είσαι, η θέση σου είναι σημαντική και έχει δύναμη και αξία. Χωρίς χρώματα, χωρίς φόβο, χωρίς διπλή ατζέντα.
Για τη δικαιοσύνη και για κάποια άλλα παιδιά που τους πήραν τη φωνή και το οξυγόνο.
Ξεπέρασαν τα στεγανά των «άλλων» και κάναν το χωριό δικό τους. Όπως τους αξίζει, όπως αξίζει και στα χωριά.
Λίγες μέρες αργότερα, τα μικρά παιδιά του Δημοτικού, βγήκαν στις πλατείες να τραγουδήσουν τον ερχομό της άνοιξης.
Μια «άνοιξη» που δεν έφτασε για όλους. Μια άνοιξη που τα παιδιά στις πλατείες με κάθε τρόπο προσπαθούν να φέρουν πίσω.
Μεγάλα και μικρά παιδιά μας δείχνουν τον τρόπο και τον δρόμο προς το φως.
Καιρός να γίνουμε όλοι σαν τα παιδιά.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *